Hz. Ömer arkadaşları ile sohbet ederken . huzuruna üç genç girer. Derler ki; “Ey Halife , bu aramızda ki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin”. Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence dönerek: Söyledikleri doğrumu diye sorar. Suçlanan genç der ki : Evet doğru. Bu söz üzerine Hz. Ömer; Anlat bakalım nasıl oldu diye sorar: Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki: “Ben bulunduğum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi . Affedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım vardı ki gören bir defa daha dönüp bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel olamadım. Arkadaşların babası içerden hışımla çıktı, atıma bir taş attı atım oracıkta öldü. Nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş aldım attım babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı durum bundan ibaret” dedi. Bu söz üzerine Hz. Ömer : Söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam.Madem suçunu kabul ettin “ dedi .Bu söz üzerine deli kanlı söz alarak “Efendim bir özrüm var” diyerek konuşmaya başladı “ Ben memleketimde zengin bir insanım, babam rahmetli ölmadan önce bana epeyce bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiğim için Allah katında sorumlu olursunuz bana üç gün izin verirseniz onu kardeşime teslim eder gelirim der. Hz. Ömer dayanmaz der ki:”Bu topluluğa yabancı birisin senin yerine burada kim vekalet eder der. Bu sırada genç adam ortama bir göz atar , der ki: “ Buzat benim yerime kalır “ O zat Hz. Peyganber efendimizin (ASV ) en iyi arkadaşlarından daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr bin As dan başkası değildir. Hz.Ömer Amr’a dönerek”Ey Amr ,Delikanlıyı duydun “ der. O yüce sahabi “ Evet ben kefilim” der ve genç adam serbest kalır. Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir habar yok. Medinenin ileri gelenleri Hz.Ömere çıkarak Gencin gelmiyeceği, dolayısıyla Amr İb-i As’a verilecek cezanın uygulanması gerektiğini söylerler, fakat gençler razı olmazlar “ babamızın kanı yerde kalmasın derler. Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir ve der ki: Bu kefil babam olsa farketmez cezayı infaz< ederim . Hz. Amr İbn-i As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki: Biz de sözümüzün arkasındayız der. Bu arada arka tarafta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür . Hz. Ömer gence dönerek evladın gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin? Genç vakurla başını kaldırır ve Günümüz insanı için pek önemli olmayan ( Ahde fefasızlık etti ) demeyesiniz diye geldim der. Hz. Ömer başını bu tarafa çevirir ve Amr Bin Asa der ki: Ey Amr , sen bu deli kanlıyı tanıyormusun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun? Amr İbn-i As ( Allah kendisinden ebeden razı olsun) vakur bir ada ile insanın kanını donduracak ce vabı verir,”Bu kadar insanın içerisinde beni seçti. “İnsanlık öldü mü deditrmemek için “ kabul ettim der. Sıra gençlere gelir , der ler ki: Biz bu davadan vaz geçi yoruz. Bu sözün üzerine Hz. Ömer” Ne oldu, biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vaz geçtiniz? Der. Gençlerin cevabı da çok manidardır. “Merhametli insan kalmadı demesinler” diye cevap verir. Evet: Asr-ı saadet döneminde ki insanların yaşam kalitesini ortaya koyan bir güzel örnek. Bunu bana bir kardeşim yollamış, teşekkür ediyorum. Biz de ibret alınsın diye sizlerle paylaşıyoruz Rabbül Alemine emanet olun.
