Ölümler vardır, şereflidir. Şehittir, Allah dostudur, münevver insandır, halkın gönlünde taht kurmuştur, ilim sahibidir, kısacası örnek insanları kaybettiğinizde üzülürsünüz!
Bu gün böylesi iki güzel insanı kaybetmenin burukluğu içinde yazımı kaleme alıyorum.
Aslında böyle değerli insanlar için üzülmek de doğru değil. Çünkü biliyoruz ki, halkın sevdiğini Hak’da sever. Hak’da sevdiğine en yüce mekanları verir. Bu nedenle, “Allah rahmet etsin. Mekanı cennet olsun diye arkalarından dua ederiz. Aslında böyle kıymetli insanların ölümü Mevlana’nın ifadesi ile ölüm günleri değil, düğün günleridir…
Önce genç bir öğretmen kardeşimizden bahsedeceğim. Kendisi(Rahmetli Cemalettin Başkapan) Sevinç Yağmuru Özel Eğitim ve Rehabilitasyon merkezinde görevliydi. Kurum Müdürü Değerli Eğitimci Osman Demirci hocam onun için şu satırları yazmış. “ 42 yaşındaydı, 4 yıl önce eşini keybetmişti. 11 ve 14 yaşlarında iki çocuğu vardı. Kendisini engelli çocuklara adamıştı. Hem mesai arkadaşları, hem hizmet verdiği çocuklar ile aileleri hem de yakın çevresi tarafından çok sevilen bir insandı. Zamanımızda eşi bulunmaz iyilikte ve hassasiyette bir insan olduğu herkes tarafından bilinirdi. Rahmetlinin ani vefatı mesai arkadaşları olarak bizleri ve ailelerimizi derinden etkilemiş ve tüm kurumumuz yasa boğulmuştur. Allah mekanını cennet eylesin. Başımız sağolsun “
Bu hocamız benim oğlumla aynı kurumda bir yıl çalıştı ve oradan biliyorum ki, söylendiği gibi tam bir örnek insan, örnek baba, örnek öğretmen ve örnek eşti. Oğlum anlatmıştı: “ Baba eşi kemik hastasıydı uzun yıllar ona bıkmadan baktı ve hep sevgiyle yaklaşmıştı...
Çok üzüldüm!”
Diyeceğim şu ki dostlar, İnsanlarla öyle geçinin ki öldünüz mü ağlasınlar size; sağ kaldınız mı sevgiyle çağrışsınlar! İşte hocamız böyle güzel bir insandı. Rabbim mekanını cennet etsin.
ZEKERİYE TANRIVERDİ’NİN ARDINDAN
Bekir Doğan, dün sabah saatlerinde kısa bir paylaşım yaptı, sonra bir de köşe yazısı kaleme almış. Merak ettim, baktım Zekeriya Tanrıverdi ağabeyimizde Hak’ka yürümüştü.
Kendisi beni tanımazdı ama ben oğulları vasıtası ile kendisini çok yakından tanırdım. Baba bir insandı…
Haber de: “Kahramanmaraş’ta yaptığı hayır ve eserleri ile yad edilen 94 yaşındaki Zekeriya Tanrıverdi dün gece hayata gözlerini yumdu.
Kahramanmaraş Sanayisinde köşe taşı olan 94 yaşındaki Zekeriya Tanrıverdi, yaptırdığı okul, yurt, cami ve hayır işleri ile Kahramanmaraş’ın ağabeyi idi…”
Aynen öyle. Kendisini Kayabaşı Mahallesinden tanırız, mahallemizin yetiştirdiği en örnek kişilerin başanda gelirdi.
İlimizde ilk sanayi yatırımı yapan kişiydi. Bu çok önemli, çünkü binlerce insanın ekmek kapısına vesile oldu ve diğer yatırımcılara cesaret verdi.
İş dünyasında hem kendi hem de çocukları yıllarca güvenilir kişiler olarak bilindi. İşçilerine çok farklı davranırdı, öyle düşük ücret vermezdi.
Efendimizin tarifi ile veren el oldu herzaman!
Hayırda yarışan öncü ve önden gidenlerdendi, yakından biliyorum. Hayır ve İhsan Vakfı onun destekleri ile kuruldu, adına okullar yaptırdı, camiler, daha bilmem ne hayırlı işleri vardı.
Allah mekanını cennet etsin. Ne güzel bir hayat yaşadı! Yaşamı ile herkese örnek oldu. Maraş’ta tanıdığım model insanların başında gelirdi.
Dün(Cuma Günü), kendi yaptırdığı cami namazı kılındı. Rabbim hepimize onun gibi Hak’ka saygılı, halkın günlüne girmiş insanlardan eylesin.
Bu vesile ile Efendimiz(sav) başta olmak üzere bütün ashab-ı kiram, evliya, şehitlerimiz ve Zekeriya Amca ve Cemalettin Hocam ve tüm geçmişlerimizin ruhlarına bir Fatiha rica ediyorm.
Allah rahmet etsin.
Peki kalın sağlıcakla.