İnsanın hayatında gerçekte dört evre vardır. Çocuklu evresi, delikanlılık evresi, olgunluk evresi ve en sonda yaşlılık dönemi. Her dönemin ayrı bir güzelliği var.Çocukken sevilir, sevgiye ve merhamete muhtaç. Kendi kendine bile faydası yok. Deli kanlı olur sevmeye baslar. Bu dönemde hem sever, hem de sevilir. Hayata başka bakmaya başlar. Yavaş yavaş sorumluluk başlar. Hem sorumluluk hem de verimlilik dönemidir bu dönem..Taze başak gibidir. Salınarak boy atmaya başlar. Sonra olgunluk çağı ve en verimli dönemi, yani meyve ve hasat zamanı başlar. Sonra yaşlılık ve esasında en ağır ve dua zamanı dönemi başlar. Yük gibi görünür ama , aslında her evin bir bereket direği odur. Kısmetini yaratan gaipten gönderir, o evde bolluk ve huzur olur. Ama biz onu bir yük gibi görmeye başlarsak, huzur kaçar berekette gider. Şimdi öyle bir zamanda olduğumuzu yaşıyoruz gibi görüyorum toplumda. Rabbim onlara sahip çıkan hayırlı evlatlar versin.İşte insan böyle. Dünyadan gelir göçer gider, ya bir hoş seda yada unutulur gider. Dünyada böyle bir şey tıpkı insan gibi. Bahar mevsimi çocukluk zamanı. Yaz delikanlılık, Güz hasat mevsimi ve kışta yaşlılık ve sonra ölüm. Bahar mevsiminde dünya yeniden doğar, her şey canlanır. Her şey kendi kabiliyetine göre boy atar gelişir. Adeta delikanlı gibi. Sonra olgunluk meyve zamanı, daha sonrada hasat zamanı ve güz mevsimi başlar. Daha sonra bütün yer yüzü görevini bitirir ve ölür. Bu devri daim döner durur. Döner durmaz aslında hep bize bir şeyler hatırlatır. Bir ibret dersi verir. Doğacaksınız, delikanlı olacaksınız, olgunlaşacaksınız ve sonra öleceksiniz, diye sürekli bizlere ibret dersi veriyor. “ Ey insan düşün sen alaküllihal ( herhalde , mutlaka ) öleceksin. Sonunda ya taltif, yada ceza göreceksin” diye bizleri sürekli uyarıyor. Kur’an daCenab-ı Hak : “Yer yüzünde Allah’ın rahmet eserlerine bak, Koca arzı, yer yüzünü nasıl diriltip sonra tekrar öldürüyor” diye bizlere öğüt veriyor. Yani dört mevsimin oluşmasında düşünen insan için önemli dersler ve ibret vardır. İşte bu diriliş ve ölüm gerçeği bir ders-i ibret olarak her yıl devr-i daim dönüp duruyor. Ta ki bu gerçek kıyamete kadar sürüp gidecektir. Rabbim bakıp ta ibret alanlardan eyleye.Kainat’ın Sahip ve Yaratıcısına emanet olun.
