La  ilahe   illallah  lafzı’ nın    sürekli   ve  her  daim  tekrar    edilmesinde  ki   önemli  olan  sırlar.  Kısaca  şöyle  izah  etmeye  çalışalım.   İnkar  ve  tastikten  ibaret  olan  bu    iki  bileşim  korkuları  bertaraf    ve  insanı  tecrübe  etmeyi    temsil  eder.   Bu  cümle   Allah’a    bir  intisaptır,  bağlılıktır.  Kime  dayandığını,  gücü  kimden  aldığını,  kim  adına  hareket  ettiğini    bilmek   ve  bildirmektir.  İnsan  ‘ La  ilahe ‘   deyince,  Dünyada   kendisine  put  olarak   kabul  etmiş  olduğu (  çok  sevip   tapındığı)    tüm  varlıklardan:  Bunlar;  mal  olur ,  evlat  olur, eş  olur,  iş   olur  vs… hepsini  elinin  tersi  ile  itip,   başka  tapacak  bir  varlık   yoktur.  ‘ İllallah’;  yani   bir  tek  Allah   vardır,  diyerek   tastik  makamına  çıkmış  ve  diğer  bütün  tapınacak  şeyleri    ayağının    altına  almış    olur.  Dünya da   insanın  doğru  karar  vermesini   engelleyen, iradesini  kullanmasına  mani  olan   her  şey    bir  nevi   puttur. Bu  noktadan    bakıldığında  sevgilerimiz, korkularımız, çıkarlarımız,  duygusal  bağlantılarımız  hep  birer, puttur  ki ,  bizi  doğru   ve  eşyanın  tabiatına  uygun    karar  vermekten    alı  koyar.  Bu  da  kendi  kabiliyetimizi   geliştirmede   büyük  bir  engel  taşır. İnsanın  hürriyetini  kısıtlar.  Hürriyet ,  İnsanın  kendini  geliştirme  yönünde   olmazsa  olmazlarındandır.  O  yüzden  Allah’a  gerçek  kul  olan,  mahlukata  kulluk  etmekten  kurtulur  ve  gerçek   hürriyetine  kavuşur.  İşte  insan   ‘hiç  bir   ilah   yok’  dediği  zaman,  şunu  demek  ister. “  Ben  kendimi  ispat  etmek  ve  kendimi  geliştirmek,  bana  verilen  yetenekleri  yerinde  kullanmakla  mükellefim  der. “ La  ilahe “  ( hiç  bir  ilah  yoktur)   demek,  hiç  bir  korku, açlık, yokluk,  menfaat, musibet,  baskı   yok tur  ki,  beni   kendine  boyun  eğmeye   mecbur  kılsın.  Allah’  tam  teslimiyet   bunların  hepsini   siler  atar. Sadece  Allah’a    kul  olur. Bunun    akabinde, “ illallah”  der.  Bilir  ki,  bunların  karşısında,  beni  destekleyen, benimle  beraber  olan,  her  şeye   gücü yeten,  olmazları  olduran   Allah  vardır  der.  Böylece bütün  kaygılarını  atar.  İşte  bunun  manasını   kavrayıp ,  her  gün  defalarca    tekrara  eden  insanın  aldığı  manevi  telkinin  ne  kadar   önemli   olduğunu  düşünün?   Ne    müthiş   bir  manevi   destek edindiğine  bakın?   Gerçekte  bu  manevi  gücü  edinen   bir  kişinin   yenilmesi  mümkün  değildir.  Kur’an’ın “  tam  inanan  bir  kişi,  inanmamış  iki  yüz    kişiye    denktir”  ayeti ‘ nin   manasına  bir  de  bu  açıdan  bakmak   lazımdır.  Şimdi   belki  insan  diye   bilir.  Her  gün  bunları  binlerce  kez  tekrar  ediyoruz ama  başarısızız   ve  mutsuzuz. Biz  tam  teslimiyetle  sarıldığımız  zaman  üstünden  gelinemeyecek    bir    sorun  yoktur.  Bunları  başaracak   tüm  kabiliyetler  insanda  mevcuttur.  Yerinde  ve  zamanında   kullanmasını   bilmektir    önemli  olan.   Allah   hiç  bir  varlığı  kendi  kabiliyet  ve  yeteneklerinin  güç  yetiremeyeceği  sınava  tabi  tutmaz.  Kaldıramıyacağı  yükü  yüklemez. “ Teklifi   mala  yutak   yoktur”    Gücü  nisbetinde  yük  yüklemiştir.  Verilen  yeteneklerini   yerinde  kullanmasını    bilmektir önemli  olan.   İnsan    tüm  bunların  arkasına   ruhun  da  gücünü   katarsa,  onunda   desteğini alırsa, artık  onun  başaramayacağı   bir   zorluk  yoktur.  Dünyayı    sapan  taşı  gibi   evirip  çeviren,  gece  ve  gündüzü  olduran,  güneşi  sema  tavanına    lamba    yapan  bir  güce    dayanan   insanın   gam  çekmesi   düşünülemez. Yeter  ki  kime  intisap   ettiğimizin  farkında   olalım.    Kainat’ın    sahip  ve  yaratıcısına    emanet  olun.