Bugünkü   yemen    ve    umman   arasında   bulunan   bölgede  devr-i   sabıkta,  geşmişdevirde ,  çok  yüksek   ve  sağlam   binaların  olduğu    kur’an  da  bahsedilmektedir. Bazı   tefsirciler,  burada  yaşayanların   uzun  boylu   insanlar   olduğundan   bahsetmektedir. Kur’a  da   ise   fecr   suresinde  irem  şehrinden  bahsederken,  orasının ,  yüksek   ve  sağlam  sütunlardan  oluşan   binalardan  söz  etmektedir. “  İreme   zatilimad “  ifadesi  ile   yüksek   sütunlu   irem den   bahsedilir. Devamında  ki   ayet-i   kerimede   ise  daha  önce   hiç   böyle  güzel,  sağlam   ve  yüksek   bir  şehrin   yaratılmadığından  söz  etmektedir.  Hatta  o  zamanın  insanları   derler  ki ,   bu  kadar  sağlam   ve  güzel   bir  yer   nasıl  yok  olur   diye   gururlanır, iyice  azıtırlar. Zamanımızda ki dünya  perest  insanlar  gibi. Bir  bakıma   ahireti   unutup,  dünyaya   dalarlar. Hud  (as)   dönemidir   bu  dönem. Her  Peygamber de   olduğu  gibi   o’na  da  inanmazlar, dünyaya  daldıkça    dalarlar.Azgınlık   artınca   helak  olma   zamanı   yaklaşır.  Allah’  ın   görünmeyen   bir  askeri   olan  hava, rüzgar   şiddetle  esmeye    başlar.  Öyle  şiddetlenir  ki ,  yeden  aldığı ,  söktüğü   taşları   bahçelere,  binalara   çarptıkça    yerle   bir  eder. Hem   övündükleri   binaları,  hem  de  kendileri  yerle   yeksan  olup   giderler. Böyle   bir  yerin   olamayacağını   kabul   etmeyen  özellikle   Avrupalılar,  bugün   oranın  kalıntılarını   araştırıyorlar.  Sonuç: Haşa   Kur’an   yalan   söyler mi ?o  kalıntıların   bulunduğunu   ve  gerçekte   böyle  bir  yerin  olduğunu   kendileri kanıtlamak    zorunda   kalmışlardır.Bu   girizgahı,  başlangıcı  şunun  için   yapmak   istedim. Sanırım,  ahirzaman   alameti  olarak   bizlerde   o zaman ki   gibi   şeddadi    binalara    özen  göstermeye   başladık. Ama   fark  şu   inşallah   bizler    nimete   şükür  deriz  de   elimizden   gitmez.  Nasıl  olsa  gidecekte   en  azından   inşallah   başımıza   taş  yağarak   gitmez. Elbette   dünyadan  ve  nimetlerinden   en  güzel  şekilde   istifade   edeceğiz.  Tek   şart,  nimeti    vereni   unutmadan ve  şükrü  de   eksik  etmeden. Rabbimiz ;  Kur’an-ı   keriminde  “  Dünyadan   da  nasibini   unutma”   buyurur.Nasibimizi   unutmazken   inşallah   Rabbimizi  de   unutmayalım. Yoksa  bizi  ne  evlat, ne   ailemiz  nede   mal mülk   kurtaramaz.  Bir  hadis-i   şerifte:    Bir  melek   her  gün   sabahleyin     nida  eder, “   Lidulil   mevt,  vebnulil   harap.  Yani ; “Ölmek  için   doğuyorsunuz,  binalar  yapıyorsunuz   harap   olmak   için”  diye  bizleri   her  gün  uyarıyor.  Ne  mutlu   uyananlara  ve   ne  mutlu   dünyaya    dalmadan  ebedi   hayatını    kazanmaya   çalışanlara.  Öyle   demiş  üstat:  Faniyim,  fani  olanı  istemem. Acizim,  aciz  olanı  istemem. İsterim  ancak   bir  yar-ı   baki  isterim.Kainatın   sahip   ve  yaratıcısına   emanet  olun.

                                                                                              Ahmet    OĞUZ