Eğitim hayatım boyunca,birçok veli tipi gördüm, bunları dört sınıfta toplamak mümkün, aslındaçeşitlerini artırabiliriz ama burada detaylara yer vermeye de gerek yokdüşünüyorum. Bunlar, otoriter aile, baskıcı da diyebiliriz. Diğerleri iseilgisiz aile ve ideal aile tip birde hırçınları vardır…
Konuya baştan ele alalım:
Çocuklar fıtrat üzerinedoğar!(Ayet) Sonradan anne ve baba çocuğuna kazandırdığı eğitimle onu istediğidine yönlendirir. Bu ayet mealinden anlaşılacağı üzere, her ebeveyn çocuğuüzerinde tek tasarruf sahibidir denilebilir.
Şunu belirtmek istiyorumki, çocuğun gelişimi ve eğitim açısından anne ve baba tutumları kuşkusuz büyükönem taşımaktadır.
Bu bağlamda, çeşitli anneve baba tutumları olduğunu görmekteyiz. Bir bölümü, Otoriter Aile Yaklaşımlarıki, bunlara göre çocuk konulan bütün kurallara uymak zorundadır! Bu tiplerçocuğun her işine karışır, kusurlar araştırılır, çocuğa hata yapma fırsatıverilmez.
Oysa hayat kitaplardandeğil, düşe kalka öğrenilir. Hani halk arasında, “ Hekim hekim değil, başındangeçen hekim! Derler ya işte böyle bir şey. Bu tip ailelerin çocuklarının özgüveni zayıftır, büyüdüğü zaman ise hırçındır.
Dedim ya gözlemlerimiz deşunu gördük ki, bu tip aile çocukları sonunda isyankâr oluyor, inatçıdır,huysuzdur.
Kendisiyle barışıkolmadığı gibi, ailesi ile de çatışır, baba veya anne olduğunda da çocuğuna aynışekilde baskı yapar.
Bu tiplerin tam tersi,olan aile tipleri de vardır; bunlar da aşırı koruyucudur, kendisi çocuğunu hergün kızarken, okulda küçük bir hadise olsa, hemen çocuğunu korumaya çalışır. Butipler bazı eğitimciler tarafından otoriter aile tipleri olaraksınıflandırılır. Aralarındaki ortak nokta ise, aşırılıktır…
İLGİSİZ AİLE
Bu tip aileler içinokul-aile ilişkisi sıfırdır, öğretmen baba ya da anneyle hiç muhatap olmaz,veli toplantılarında bile boylarını göremezsiniz. Vurdumduymaz bir baba,ilgisiz bir anne, o kadar rahattırlar ki hiç sorumluluk almazlar…
Bunlar çocuklarınındersleriyle de davranışlarıyla da ilgilenmez. Durumun vahameti anlatılsa; “Neyapalım, biz de kendi için gece gündüz çalışıyoruz, biz görevimizi yapıyoruz, benimle babam mıilgilendi. Allah’a(cc) emanet...”gibi gereksiz bir savunmaya girerler.
Bu tip ailelerin çocuklarızararlı alışkanlıklara rahat yönelirler, anne ve baba çocuğa model olamaz,çocuk çoğu zaman hırçındır, çevresinde sorunludur, bazen de içine kapanıktır,sürekli dikkat çekmek ister. Ya da farkına varılmamış tiplerdir.
İDEAL AİLE
Yukarda bahsettiğim ikiaile tipinin yanında bir de ideal ebeveyn tipi vardır ki, bunlar ne ilgisizdir,ne de aşırı ilgi gösterirler. Zor olanı yaparak, çocukları ile yakındanilgilenir. Vermesi gerektiği kadar destek verirler. Öğretmen ile diyaloghalindedir. Çocuğunu takip eder, gelişimini gözlemler. Düştüğünü öncekendisinin kalkmasını bekler, kalkamıyorsa elinden tutar. Okul, çevre ve evdekurallar koyarlar ve takip ederler. Yanlışlarını gördüğünde, sonuçları ile izahedilir, bu yanlıştan vazgeçmesi gerektiği sabırla anlatılır.
Bu ailenin çocuklarının özgüveni yüksektir, başarılıdır, bilinçlidir, sorumluluklarını yerine getirir…
Çünkü o ayakları üzerindedurmayı öğrenmiştir…
Diyeceğim şu, eğitimin üçtemel unsurundan biri ailedir. Eğer aileler okul veli ilişkilerini bilmez ise,çocuklarına fayda sağlayacaklarına zarar verebilirler.
Doğru yaklaşım, doğrusonuçları da beraberinde getirir.
Bu nedenle, her anne vebaba çocuğunu tanımalı, öğretmenleri ile sağlıklı iletişim kurmalı,bilemedikleri konuları ise bilenlere sormalıdır.
Peki kalın sağlıcakla.,
NOT: DEĞERLİ KARDEŞİM,EĞİTİMCİ İBRAHİM GÜLSU’NUN BABASI ALİ GÜLSU’NUN VEFATINI ÖĞRENMİŞBULUNUYORUM. MERHUMA ALLAH’TAN RAHMET,KENDİSİNE VE AİLESİNE SABIRLAR DİLERİM.
