Dışarıda yağmur yağıyor… Denge ve hayattanbir an… Penceredendışarıyı seyrediyorum. Dışarıda yağmur var. Yağmur beni hüzünlendiriyor. Yağmurher zaman bana hüznü hatırlatmıştır. Nedenini inanınız bilmiyorum. Gökyüzünebakıyorum. Gökyüzünü yağmur bulutları kaplamış. Yağmur yüklü bulutlar. Böyleuzaktan durup bakınca biraz ürkütüyor. Sanki iki yüzleri varmış gibi bir hissiveriyorlar.  Aydınlık ve karanlık yüzleri…  Tıpkı biraz biz insanoğlugibi değil mi? Benzeşen ne çok yanlarımız var aslında… Bizim de bir şeylerekızdığımız  zaman hemen gözlerimiz bulutlanmaz mı? Bulutlarda bir şeylerekızmış olmasın sakın diyorum. Yokyok! Bu kadar kızmış olamazlar. Yoksa bulutlar ağlıyorlar mı? Yoksa yoksa… ‘’ Bizinsanoğlu gibi onlarda hüzünleniyorlar mı?’’ diye, bir fikri aklımagetiriyorlar. Ardından yağmurun sabırsızlığı diye, düşünüyorum. Olsa olsa biran önce toprağa inme çabası. Yağan yağmurun bu çabası beni her zamanduygulandırmıştır. Yine duygulanıyorum… Buacele niye… Bir şeyleri tam vaktinde yapmak için olmasın sakın… Ondan dolayıolabilir mi? Yağmurun işleri karışılmaz diyorum. Yağmur muhteşem yağıyor,doğayı suya doyurmak için. Başka bir amacı olabilir mi? Doğanın dengesifilvaki… İnanılmaz bir ahenk… Her doğa olayı ne kadar muhteşem değil mi?

Seyrediyorum vebir taraftan da düşünüyorum. Dünyada yetişen bütün bitki örtüsünün varlığıyağmurun yağmasına bağlı… Gökyüzünden yeryüzüne inmek için sabırsızca yağanyağmurun varlığı ile anca varlıklarını devam ettirebilecekler. Yani hayatları pamukipliğine bağlı… Yağmur ise bitki örtüsünün devamlılığını sağlamak için yağıyor.Sorumluluk! Onların sorumluluğu bu… Sorumluluğunu yerine getiriyor. Yağmurungörevi bitki örtüsünün devamlılığını sağlamak ve canlı tutmak…

O ara her gündoğan güneş geliveriyor aklıma... Havanın yağmurlu bulutlu olması güneşi çoktailgilendirmiyor. Her gün doğuyor. Ne için? Dünyamızı ve kalplerimizi varlığıylaısıtmak için. Güneş… Onunda sorumluluğu var. Bitmek tükenmek bilmeyen ısısıylaıslanan doğayı kurutma görevine soyunmuş… Var gücüyle ışınlarını dünyayasalıyor… (bilimsel değil biraz sıradan düşünüyorum.)…  Ay ise her gece ama her gece bıkmadanusanmadan gecemizi, karanlık dünyamızı aydınlatmak için sonsuz ışığı ilehayatımıza katkı sunuyor. Üstelik peşine de yıldızları takmış. Varlıkları ileşairlere bile ilham kaynağı olabiliyorlar. Doğada gerçekleşen her şeyinsanoğluna hizmet ediyor. Büyüleyici harika bir denge… Ve biz insanoğlu…

Dünyamızındengesini korumak için biz ne yapıyoruz? Yoksa yapmıyor muyuz? Ya da yaptıklarımızyeterli mi? Sorumluluk bir tek doğada mı var? Bizim sorumluluğumuz yok mu?Sorumluluk! Sadece kendimizi düşünmek, kendi sorumluluklarımızı bilmek, yapmakmıdır? Sorumluluk yaşadığımız dünyanın sorumluluğunu da taşımak demek değilmidir? Yoksa bu dünyada olan her olumlu olumsuz şeyden, bizler insanoğlusorumlu değil miyiz?

Peki, biz busorumluluklarımızı ne kadar yerine getirebiliyoruz? Çevremizi kirletmedenyaşamak, bir sorumluluk değil midir? Doğanın dengesini bozmayan işler yapmak,doğayı korumak bir sorumluluk değil midir? Bitki örtüsünü korumak birsorumluluk değil midir? Denizleri kirletmemek bir sorumluluk değil midir?

Bu ve bunun gibidaha pek çok sorumluluğumuz var diye, düşünüyorum. Dünyaya gelişimiz yalnızcakendimiz için çalışıp yiyip içip uyumaktan ibaret olmamalı…  Yaşadığımızbu dünyadan insanoğlu olarak biz sorumluyuz… Çünkü evimiz… İnsan bu kadarkirletilen bir evde böyle yaşamak ister mi? Bir soru daha… Peki, insan yaşadığıevi böyle kirli böyle umarsız bir şekilde kullanır mı? Böyle kullanmaya devameder mi?

İnsanoğlu evininbütün sorumluluğunu nasıl üstleniyorsa, yaşadığımız dünyada olan her olumluolumsuz gelişmelerden biz insanoğlu sorumluyuz.  Bitki örtüsünü kurutursakyağmur yağmaz, böyle güzel bir doğa olayının dengesini bozmuş oluruz. Yağmuryağmazsa kuraklık olur, güneşin sadece yakıcı yüzünü görmüş oluruz. Bulutlaryeterince olmazsa kavurucu sıcaklarda gölgeden vazgeçmiş oluruz. Oysa sıcakgünlerde bir bulutun gölgesinde oturmak yürümek ne kadar hoş değil mi?

Uzayda ikinci biralternatif olması için bilim insanları çalışıyorlar ama nafile… Milyarlarcakişiyi barındırabilecek ikinci bir dünya yok… Uzun sözün kısası yaşadığımız budünyadan biz insanoğlu sorumluyuz. Görüyor musunuz ne kadar çok sorumluluğumuzvarmış değil mi? İnsan olmanın gereği sorumluluklarını bilerek yaşamak değilmidir? Yağmurlu ve yağmursuz çok güzel günler sizlerin olsun... Hüzün kötü birşey değildir. Hatta bazen çok iyidir. Bize gerçekleri hatırlatır. Biraz fazladüşünmemizi sağlar o kadar. ‘’Dünyamızı kirletmeden, dengesini bozmadan,sorumluluk çerçevesinde yaşamak gerekiyor…’’ diye, bir bakış açısı... Nedersiniz! Günleriniz sağlık ve başarılarla geçsin. Hoşçakalınız.