İmtihan sırrı olarak bazı insanlar da olan aza noksanlıklarının hikmeti ve sırrı

Esas mülk sahibi Cenab-ı Allah dır. Mülkünde istediği gibi tasarruf eder. Kimse ona karışamaz ve icadına müdahale edemez.İnsanı zerrelerden yaratan ona düzen ve şekil veren odur.Sen bunları sana bahşeden yüce Allah’a daha evvel bir şey vermedin ki ; onu karşısında bir hak iddia edebilesin.Eğer sen , sana verilenlerin karşılığında bir şey vermiş  olsaydın , o zaman karşılığında; bana bir göz değil iki göz , niye iki ayak değil bir ayak verdin demeye hakkın ola bilirdi.Ama  sen onların hiçbirini vermeye muktedir olamadığın gibi verilene itiraz etmeye de hakkın yoktur.Allh’ü Teala seni yoktan var edip yokluk aleminden seni varlık alemine çıkarmıştır.Hem de varlıkların en üstünü olan insan olarak yaratmıştır.İnsan bir düşünse kendinden aşağıda bulunan binlerce mahluk vardır.Şikayet yerine şükür etmesi gerekir.Cenab-ı Allah bazen insanın ayağını alır; onun karşılığında ahirette pek çok mükafat vermektedir.Belki ayağını almakla ona acizliğini  ve zaafını hissettirmek istemektedir.Sabır etmek şartı ile çok daha büyük mükafatlar vermesi mümkündür.Böyle olunca o kişiye o görünüşte bir zulüm gibi görünse de gerçekte büyük bir lütuf olmaktadır.Tıpkı şehit edip cenneti vermesi gibi.Bir insan muharebe da şehit olur.Bu şehadetle o Mahkeme-i Kübra ve Allah huzurunda , sıddıkların, belki de Salihlerin gıpta ettiği bir makama yükselir. Onun o halini gören başkaları “keşke Allah bize de harp meydanın da şehadet nasip etseydi”derler.Netice de böyle bir insan Allah yolunda param parça olsa da çok şey kaybetmiş olmaz.Belki de aldığı mükafat etmiş olduğu zarara  nisbeten çok daha fazla olacaktır.Belki de çok nadir olarak , bazı kimseler , bu mevzuda küskünlük, kırgınlık ve aşağılık duygusuna dönüşse bile , pek çok kimselerde bu kabil eksikler , daha çok Allah’a yaklaşmasına sebep olur.Bu itibarla bazı haşaratı muzırra nevinden olan insanlar bu gibi olayları küçümseyerek insanları aşağılama yoluna gitmektedirler.Halbuki bu mevzuda esas mesele ebede namzet olan insanların ruhunda; daha büyük bir iştiyak ve heyecan uyandırmaktadır.Bir savaşta Cefer-i Tayyar (ra) nın iki kolunu kaybetmesi; ona iki kanat olarak cennete uçtuğu sahih rivayetle meşhurdur.Onun için bir savaşta veya bir kazada , hayatını veya bir uzvunu kaybedenler zennetmesin ki kaybettiler; beki de ahiret yolunda çok daha fazlasını kazanmışlardır. Her işte vardır bir hikmet Abes iş yapar mı rahmet Burada olsa da zahmet Orada vardır mükafat. Kainat’ın Yaratıcısına  emanet olun.Allah yar ve yardımcımız  olsun.