SALKIM SÖĞÜT EDEBİYAT SOHBETLERİ-12 TİYATRO YAZARI SALMAN KAPANOĞLU İLE SÖYLEŞİ

CEVAP: Sanat ve edebiyat insana Allah vergisidir. İnsana düşen, bu vergiyi kendinde keşfetmek ve çok iyi değerlendirmek. Bu Allah vergisini, kul kendi gayret ve azmiyle beslemeli.

CEVAP: Resim yaparak başladım. İlkokulda çok güzel resimler yapardım, şarkı, türkü söylerdim. Ortaokulda resim yerini tamamen şiire ve edebiyata bıraktı. Ta ki öğretmen oluncaya kadar.

CEVAP: Şiir bırakılmaz, şiire gerekli ilgiyi göstermezseniz şiir sizi bırakır. Şiir vefasızlığa tahammül göstermez. Her an yeni duygularla şiiri beslemek lazım. Ben bütün ilgimi öğrencilerime verince şiir kıskançlık gösterdi.

CEVAP: Çok az olmakla beraber yazdım.

CEVAP: Hisar, Türk Edebiyatı, Töre, Alkış, Açıkkara vs. İlk aklıma gelen isimler.

CEVAP: Benim için mizah, izahtır. Mizah mutlaka bir düğümü çözmeli, bir kavgayı önlemeli. Yoksa boş lakırdı olur.

CEVAP: Tiyatroyu ortaokuldan beri yazıyor oynuyorduk. O şartlarda ne ölçüde olursa tabi. Yıllar sonra bir hayalimi gerçekleştirerek BİR TATLI TEBESSÜM TİYATROSU’nu kurdum. Birçok ilde de sahneledik. Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesine tiyatro kurdum ve on yıl tiyatro kursu verip yüzlerce öğrenci yetiştirdim.

CEVAP: Evet stand-up benim sanatta en son durağım oldu galiba. Stand-up derya deniz. Konusu zerreden küreye, içinde edebiyatı, şiiri, musikiyi barındıran güçlü bir sanat. Tiyatro sanatının, nüktenin ve mizahın kristalleşmiş hali. Nasıl ki vecize ve atasözü yüzlerce cümlenin anlattığın bir cümlede özetleri; stand-up sahne sanatlarının kristalleşmiş halidir. Kostümü yok, dekoru yok, ne söylersen, kime söylersen de kesene kalıyor.

CEVAP:  Stand-up, sunuculuğumla tamamen iç içe yetmiş iki yetmiş üçten beri sunuculuk yaparım. Üniversite yıllarında da TRT sanatçılarıyla Türkiye turnelerine çıkardık. O zaman Türkiye’sinde bazen kasıtlı çok sık elektrikler kesilirdi. Böyle kesintilerde beni sahneye atarlar, “seyirciyi oyala”, derlerdi. Elektrikler gelinceye kadar seyirciyi güldürerek, eğlendirerek sahnede kalırdım. Stand-up yapıyormuşum da kimsenin haberi yokmuş tabi, stand-up sanatı bize çok sonra geldi.

CEVAP: Oğuz kağan destanında, cansızı canlıya yüklettiler, kangrı, kangrı diye ses çıkardı, adına kağnı, dediler. Bugün o kağnı Avrupa’yı dolaşarak, bize Mercedes olarak geldi. Yani stand-up da geleneksel tiyatromuzun meddah sanatı, Avrupa’dan stand-up olarak bize geldi. Birçok milli ürünümüz gibi.

CEVAP: Tek kişilik gösteri çok ilgi gördü Türkiye’de. Ünlülerde hep belden aşağı olunca muhafazakâr çevrelerde tutmadı. Ben gösterilerimde kendi insanımı anlatıyorum; onun için de ben çok ilgi gördüm.

CEVAP: Elbette gençler mizahi anlatımı çok seviyorlar. Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi ve İl Milli Eğitim Müdürlüğü işbirliğiyle organize oldu KADEP Kahramanmaraş Değerler Eğitimi Projesi ile yüzü aşkın orta dereceli okullarda gösteriler yaptım. Çok büyük ilgi gördü. Öğrenciler adeta nefes almadan ilgi ile dinlediler.

CEVAP: Evet okullarda öğrencilerle buluşmak bambaşka bir duygu. Hele de benim gibi emekli bir öğretmen için. Son kitabım, mizahi hikâyelerden oluşuyor. Hatıra hikâyelerim, iki bölümden oluşuyor. Öğrencilik ve öğretmenlik hatıralarım, birebir yaşadığım kısa kısa hikâyeler olunca okuma alışkanlığı veriyor, çocuklar sıkılmadan okuyorlar. Kaç öğrenciden, “iki kere okudum, bir günde bitirdim” gibi ifadeler duydum. Hepsi de güldürürken düşündüren ve fikir veren hikâyeler. Öğretmen ve velilerin de kesinlikle okumalarını tavsiye ederim.

CEVAP: Tiyatroda gözlem çok önemli. Bazen küçücük bir olaydan büyük bir tiyatro oyunu ortaya çıkıyor. Bizim insanımızın günlük yaşantısını yazıyorum. Karakterlerini kendi kültürlerine göre konuşturuyorum. Çoğunda da “Maraş Ağzı” ile konuşturuyorum. Oldukça da ilgi gördü. Birçok kaybolduğunu sandığımız mahalli kelimeleri oyunlarda görmek mümkün. “Bir Tatlı Tebessüm Tiyatro Topluluğu”nda hep kendi yazdığım oyunları sahneledim. Bir oyunum da Devlet Tiyatroları Edebi Kurul tarafından oynanmaya hak kazanıp Devlet Tiyatroları arşivinde yerini aldı. Oynatılma sırasını bekliyor.

CEVAP: “Akılsız Başın Cezası” adlı ortaoyunu. Biz Maraş’ta değişik zamanlarda sahneleyip seyirci ile buluşturduk.

CEVAP: Bilhassa okullara gittiğimizde öğrenciler; “nasıl yazar oluruz?”,diye soruyorlar. “Doktor, avukat, mühendis olacağım” der gibi yazar olacağım denmez. İnsan önce çok okuyacak. Okumayı insan; yazmayı da kalem zorlar, ilham zorlar. Gecenin bir yarısında, günün herhangi bir saatinde kalem insanın kalbine kalbine batar. Yazmadan edemezsiniz. Siz yazdıkça da size yazar, derler sevgili öğrenciler.

Kıymetli okurlarım, esprinin kazası olmadığı gibi okumanın da kazası olmaz. Küçük yaşlarda okumadığınız bir kitabı büyüyünce okuyamazsınız. Her dönemde okunacak eserleri, kendi döneminde okumak lazım. Mehmet Akif’in dediği gibi “Dünya koşuyorken yolun üstünde yatılmaz.” Ali Bey, size ve başkanlığını yürüttüğünüz derneğinizin bir yayını olan SALKIM SÖĞÜT ve dernek yönetimine ve üyelerine çok teşekkür ederim.

-          Salman Bey! Haftaya merkezimizde üç yüz usta öğretici bayanı toplayacağım onlara kısa bir konuşma yapacağım. Şehrimizin bazı ilçelerinden gelecekler. “Bu kısa konuşma için mi beni buraya çağırdınız Müdür Bey?” diyebilirler. Onlara bir saatlik bir gösteri yapabilir misiniz? dedi. Kabul ettim.

-          Böyle nereye koşuyorsun oğlum, nefes nefese kalmışsın, dedi.

-          Konuşma yapacağım, dedim

-          Kime konuşacaksın ki oğlum?

-          Üç yüz usta hanıma, dedim.

-          Ocaa batsın, avrattan usta mı olurmuş?

-          Amca, bunlar senin bildiğin gibi, tornacı, bakırcı ustası değil. Nakış, dikiş ve sim sırma gibi ince işlerin ustaları.

-          Ne konuşacaksın ki? dedi.

-          Onları güldüreceğim, dedim.

-          Abovvv, işin zor oğlum! Ben elli yıldır evde birinin yüzünü güldüremezken, sen üç yüz avradın yüzünü nasıl güldüreceksin!?

-          Kalk bakalım tahtaya evladım! Örnek bir dilekçe yaz, dedi.

-          Dilekçeden saygılarımla, ifadesi kalktı evladım, dedi.

-          Eyvaaaaah hocam!

-          Ne oldu evladım?

-          Saygıyı, oradan da mı kaldırdılar Hocam? dedim.