Zaman zaman çoğumuz yalnızlık limanına sığınmak isteriz.Amaç daha özgür olabilmek ve daha bağımsız yaşayabilmektir.Yalnızlıkta ,içimizdeki sıkıntının dağılacağını,üzerimizde hissettiğimiz çevre baskısının kalkacağını,yalnız dünyamızda huzur bulacağımızı düşünürüz.Bu niyetimizi hayata geçirdiğimiz zaman,acaba hakikaten bu özlemlerimizi gerçekleştirebilecek miyiz?Denemek lazım.Bence her insanın zaman zaman buna ihtiyacı var.Yalnız bu limana sığınırken zihnimizdeki temel kaygılardan kurtulmuş olmalıyız.Yoksa seyahat etmekle,ortam değiştirmekle,bizi çepeçevre saran korku,merak,kararsızlık,takıntı,tasa gibi bizi huzursuz eden duygularımızdan arınamayız. Bu duygular nereye gitsek bizim peşimizi bırakmazlar.Zihnimizdeki doluluğu boşaltmadığımız sürece yalnızlıktaki amaca ulaşamayız.Önce insan içindeki sıkıntıyı dağıtmaya,ferahlamaya çalışmalıdır.Yoksa yalnız kaldığı ortam onu bunaltır. Çoğumuz yaşamın içinde,yoğun bir çalışma ortamının yorgunluğunu üzerimizden atmak için,yapayalnız,bulunduğumuz ortamdan uzakta,zihnimizdeki düşünceleri orada bırakarak, özgür bir şekilde,dilediğimiz gibi yalnız kalmak isteriz.Bu değişiklik insanı heyecanlandırır.Tekrar aynı ortama dönüldüğü zaman da yaşama karşı istekli bir insan yapar.O zaman bu isteği mutlaka gerçekleştirmeye çalışmalıdır.Belli bir yaştan sonra, yıllar öyle süratli geçiyor ki isteklerimizi düşünmek ,ertelemek için vakit yok.Eğer yaşadım diyerek dünya değiştirmek istiyorsak, mutlaka hayatımızda imkanlarımız dahilinde küçük küçükte olsa değişiklikler yapmalıyız. Devamlı birlikte yaşayan insanlar, zamanla birbirlerinden sıkılırlar.Bu, karı koca arasında ki ilişkide de görülür.Aradaki sevginin , arada bir ayrı kalmakla azalacağını düşünenler,yanılıyorlar bence.Aksine ,sürekli iç içe olmak,bu sevgiyi monotonlaştırıyor ve duyguları zayıflatıyor.Birbirini her gün görmenin tadı,arada bir uzaklaşıp kavuşmanın tadı ile aynı değildir.Zaman zaman ayrılıp kavuşmak, sevginin tazelenmesine sebep olur,ayrıca evin huzurunu da artırır.İnsan birbirinin kıymetini daha iyi anlar.Ayrı kaldıkları sürece daha çok olumlu yönler hatırlanır ve daha da birbirlerine bağlanırlar. Evlilikler, sürdürülmek için yapılmalıdır.Günümüzdeyse maalesef önceki yıllara göre boşanmalar arttı.Gençlerin istekleri, arzuları çok farklı bir boyutta.Bu sebeple de aralarında çıkan sorunları çözemiyor, evliliği sürdürmek için bir çaba gösteremiyorlar.Eğer ekonomik bağımsızlıkları da varsa evliliği bitirmek için daha kolay karar verebiliyorlar. Onun için evliliğe karar veren gençler , karakter uyumuna önem vermeli , ortak noktaları fazlaysa bu birlikteliğe başlamalıdırlar.Yoksa sık sık ,birbirlerinden ayrı,yalnızlıklarına sığınırlar.
