Başlıktaki tümcenin yüklemi edilgen çatılı bir fiil. Aslında fail de belli. Lakin özne bilinmiyor gibi bir izlenim versin istedim. Mevsim yaz. Güzel, güneşli bir gün. Bizim emmoğlu Adem Çayırtarla’da. Pancar ekili Çayırtarla. Adem pancar suluyor. Vakit öğle yakını. Adem boru değiştirmiş tek başına. Su motoru hava yapmış. Havasını al, motoru çalıştır. Yağmurlama borularını, fıskıyeleri denetle. Akmayan var mı? Akmayanları elden geçir. Bu işleri yaparken sudan çıkmış sıçana dönmek de var işin içinde. Çünkü diğer fıskiyelerin attığı sular seni de sular. Adem işi yoluna koydu koymasına da anasından emdiği süt burnundan geldi. Tam özün kıyısına gelip söğüt gölgesine oturacak. Söğüt gölgesi yiğit gölgesidir. Yoruldun da gölgesine oturdun mu canların tazelenir. Baktı ki gözlüğü yok. “Baktı ki...” demem sözün gelişi canım. Baksa görür. Görmedi. Ne kadar yorulduysa gözündeki gözlüğün farkında değil. Gözlük arama telaşına düştü. Aranıyor. Ayhan Şenel geldi. Adem’in bu aranmasını merak etti: -Adem! Ne aranıyon yığıdim? Bi yitiğin mi var? -He katip! Gozluğumü arıyom. Niriye düşürdüysem deminden beri arıyom. Arıyom da bulamıyoom... Ayhan baktı Adem’e. Adem’in gözünde gözlüğü. “Ulan, dedi kendi kendine. Bu bennen gafa mı buluyo...” Biraz çekinceli kaldı. Adem’in aranmaya devam ettiğini görünce durumun ciddiyetini kavradı: -Adem! Gozluğu nirde düşürdün ki? Ben de arayım. Vay anasını goruyon mu yav!.. Ayhan da başlıyor gözlük aramaya. Ayhan’ın söylediğine göre bir on dakika sürüyor bu gözlük arama işi. Ayhan diyor ki: -Adem terlemiş. Arada bir burnunun üstüne düşen gozluğu Adem eliyle düzeltiyo. Sona aramaya devam idiyo... Ayhan dayanamıyor: -Ulan gozundağa ney senin? Adem elini gözüne atıyor. Gözlük gözünde takılı. Çıkarıp gözlüğe bakıyor. Başlıyorlar gülmeye. Adem diyor ki Ayhan’a: -Katip! Bak bunu kimsiye dime... Ayhan anasının gözü. Bırakır mı Adem’in yakasını: -Olur, dimem. Amma bir kilo şeker sucuğu isderim. Adem kabul ediyor. O akşam Yakup’un kahvede meclis kurulmuş. Kalabalık. Ayhan sesleniyor Yakup’a: -Yakup bi kilo şeker sucuğu getir. Adem parasını virecek. Şeker sucuğu geldi. Gülüm şakım yendi. Yiyenler Adem’e teşekkür ettiler: -Kesene bereket, dediler. Ayhan ağzını sildi. Adem’e baktı. Sonra kalabalığa döndü: -Lan geçen gun adamın biri gozundağa gozluğu unutmuş. Gozluk arıyodu, demesiyle Adem Ayhan’a doğru bir hamle yaptı. Ayhan kaçtı dışarı Adem peşinde. Adem bir taraftan Ayhan’a söyleniyor: -Hanı dimiyecağadin lan? Ayhan’da laf çok: -Ben seni mi didim? Niye üsdüne alınıyon ki?.. Kahvedekiler durumu anladılar. Kahkahalar atıp gülüştüler. Ağızlarının tadını pekiştirdiler.
