Sefer, KırıkkaleKeskin’e bağlı Cin Ali köyünden bir civan. Hayatının ilkbaharında. Yakışıklı mıyakışıklı. Güçlü, kuvvetli… Sefer’in yaşı yirmilerde. Evlilik çağı gelmiş.Komşu köy Seyfli’den Hatice’yle hayatını birleştirdi Sefer. Multu, huzurlu birevlilik. Gözlerinin içi gülüyor Sefer’le Hatice’nin.
.
Lakin bu mutluluk tablosu çok sürmedi. Sefer hastalandı. Günden güne eriyipaktı insan güzelliği. Gülen yüzü soldu Sefer'in. Nice demirleri büküp kıran Sefersüpürge çöpünü kıramaz oldu. Tapı dermanı kesildi.Soluğunu tepesinden alıyorSefer. Allah dert verip de derman aratmasın. Doktor hastane… Sefer incehastalığa tutulmuş. İnce hastalık, verem… İğne ilaç kâr etmedi.
.
Ankara’ya götürdü yakınları Sefer’i. Öyle ya, Ankara’daki doktorlar Azrail’inelinden adam alıyormuş. Öyle diyorlar. Belki Sefer’in derdine bir dermanbulurlar! Ne çare? Doktorlar tıbben yapılacak bir şeyin kalmadığını, hastayıköye götürmelerini söylediler. Sefer ve akrabaları bitkin bir halde Cin Ali’yedöndüler. Kısa bir süre sonra Sefer öldü. Senesini sorarsanız söyleyim, kırklıyıllar...
.
Sefer’in hayatının baharında ince hastalıktan ölümü üstüne ağıtlar yakıldı. Hemde Sefer’in ağzından. Bu ağıt bir bozlak. Altı kıtası kayıt altına alınmış. Herbir kıta 3+2=5 dizeden oluşuyor. Her kıtanın son iki dizesi bağlantı ikiliği.
.
Aradan şunca yıl geçmiş. Bu bozlak hâlâ dillerdedir. Hacı Taşan bir söyler kiSefer'in Ağıdı'nı, insanı alır götürür. Gam ve gussa deryalarına gark eyler.
.
İşte Sefer’in Ağıdı:
.
“Angara’da yedim taze meyvayı
Boşa çiğnemişim yalan dünyayı
Keskin’den de sildirmeyin künyeyi
Söyleyin anamaanam ağlasın
Babamın oğlu var beni neylesin
Trene bindim detren salladı
Zalim doktor ciğerime elledi
İyi olursun diye köye yolladı
Söyleyin anama daanam ağlasın
Babamın oğlu var beni neylesin
Ankara’yla şuKeskin’in arası
Arasına boz dumanlar durası
Çok doktorlar gezdim yoktur çaresi
Söyleyin anama daanam ağlasın
Babamın oğlu var beni neylesin
Mezarım başındakuşlar ötüşür
Benzin içtim ciğerlerim tutuşur
Ağlama Hatice Sefer yetişir
Söyleyin anama daanam ağlasın
Babamın oğlu var beni neylesin
Binmiş taksiye desefer geliyor
Annesinin ciğerini deliyor
Gelin Haticeni eller alıyor
Söyleyin anama daanam ağlasın
Babamın oğlu var beni neylesin
Mezarımı derineşin dar olsun
Edirafı lale sümbül bağ olsun
Ben ölüyom ahbaplarım sağ olsun
Söylen gardaşımaçalsın sazımı
Kadir Mevlam böyle yazmış yazımı”
