Mevsim kış. Bir kış akşamı. Gadir’in Aligil’e (Ali Ceyhan) anamgil akşam oturmalığına gidecekler. Menşur bacıyla gündüzden kavilleşmişler. Anamgil patates haşlamış. Bulgurdu, baharattı... Menşur bacı hazırlayacak. Kızlar da köfte yapacaklar. Patates köftesi...Çayla birlikte ne iyi gider. Yeme de yanında yat! Gün akşam oldu. Anam, Firdez ana, Melahat ve Arif düştüler yola. Tutturlar Gadir’in Ali’nin evinin yolunu. Vardılar. Kapıda karşıladı konuklarını Menşur bacı. Hoş beş altı boştan sonra Atiye geçti köftenin başına. Harmanladı patatesi, bulguru. Yoğurmaya başladı. Gadir’in Ali Atiye’nin yoğuruşunu beğenmedi: -Gızım, dedi,koğte yaparken iki diziyin üstdüne gelecağan. Ellerininen bulguru iyice yoğuracağan. Yoğsa bulgur diri galır. Patates köftesinin içine biraz da düğürcük katmışlardır çünkü. Atiye, babasının bu uyarısını önemsemedi. Yarenlik olsun diye: -Amaan baba... Yiyen yisin, beğenmeyen yimesin, dedi. Ne bilsin Atiye yarenlik olsun diye söylediklerinin başlarına ne iş açacağını? Bilse der miydi hiç? Köfte yapıldı halloldu. Herkes iştahla yiyor köfteyi. Çaylar içiliyor. Ali emmi, köfteye elini bile sürmüyor. Ağzını açıp bir çift laf etmiyor. Derin derin düşüncelere dalmış. Sorulursa kısa kısa cevaplar... Gadir’in Ali ’nin canı sıkkın. Fırtına öncesi sessizlik modunda. Anamgil müsaade isteyip kalktılar. Daha avluyu çıkmadan bir çığlık, gürültü, patırtı... Gadir’in Ali küreği çekmiş eline. Önüne gelene Allah yarattı demiyor, vuruyor. Kapıya kaçan dayaktan kurtuluyor. Hepsi çıktıktan sonra Ali emmi kapıyı bastırdı. Döndü gerisin geri anamgil. Gadir’in Ali söyleniyor içerden: -Yiyen yisin, beğenmiyen yimesin ha... Defolun gidin. Başımın belaları. Anamla Firdez ana: -Ali ağa! Sen gızlara bakma. Onnarın gusuruna galma, dediler. Dediler demesine de Gadir’in Ali burnundan soluyor. Soylusun boylusun... Yalvar yakar Gadir’in Ali’yi yatıştırdılar da hane halkı eve girdi. Anamgil bin pişman, gittiklerine, gideceklerine... Kös kös geldiler eve. Yedikleri köfte de burunlarından geldi.
