Hayat beşikten mezara uzun ince bir yol. Bu yolda başımıza gelmeyen kalmaz. Neticede gitmek isteriz bu yalancı dünyadan gerçek ve ebedi âleme. Hayat yolunda hep bir başka insanla ve diğer canlı, cansız varlıklarla ilişkimiz olur ister istemez. Döveriz dövülürüz. Severiz seviliriz. Bir birimiz hakkında bir kanaat ediniriz. Bu ilk kanaatler şuur altına yerleşir. Hep bizi dürter durur. Bu ilk kanaati silmek, değiştirmek çoğu zaman zordur. Yanılmalarımız çoğu zaman bizi derin pişmanlıklara götürür. Ön yargılarımız vardır bu yanılmalarımızın temelinde… işte bir örnek. Olayın yorumunu siz yapınız. Kim ne anlarsa… İnsan anladığı kadar adamdır. “Düşünüyorum o halde varım…” diyen filozof gibi. “Çocukları olmayan evli bir çift, her gün olduğu gibi yine tarlaya çalışmaya gitmişler. Çalışırlarken bir yılan ile gelinciğin kavgasını izlerler, Anne gelincik, yavrusunu yılan yemesin diye kendini yılana yem eder ve yılan çekip gider. Yavru gelincik, orada tek başına kalır. Kadın; Bey yazıktır evimize götürelim besleyelim bu yavru gelinciği,der ve evlerine götürürler. Aradan zaman geçer, bu çiftin bir çocukları olur ve tabi gelincikte büyümüştür evin bir parçası olmuştur artık. Bir gün bu çift acil tarlaya gitmeleri gerekir ama bebek evde bırakılır. Bey; Hanım bir şey olmaz, 5 dk'ya geliriz der ve sırtlanırlar küreklerini tarlaya giderler. Geldiklerinde kapıyı bir açarlar ki birde ne görsünler? Gelincik, ağzı kan revan içinde, evin içinde dolaşıyor! Bunu gören adamın, kan beynine sıçrar ve elindeki kürekle vura vura gelinciği öldürür. Sonra bütün odalara bakarak çocuğunu arar ve bir bakarlar ki ne görsün çocuk odasında mışıl mışıl uyuyor. Bebeğin diğer yanına baktıklarında ise ölü bir yılan görürler ve anlaşılır ki gelincik bebeği korumak için yılanı öldürmüş. Adam dizleri üzerine çöker ve; " Aman Yarabbi ben ne yaptım, nasıl böyle bir yanlış yaptım,der ve yıllarca kendini yer bitirir nedametten..” İşte ön yargılı olmak böyle bir şeydir. Ön yargıları kırmadan arka plan düzelmez.Ön yargıyı yıkmak atomu parçalamaktan zordur. Yargılamalarda da ön yargılar hâkim olursa nice canlar, canlı canlı mezara…