Anneler, ailenin,toplumun ve şahsiyetli milletin kaynağıdır. Anneler sadece “anneler gününde”hatırlanmamalı her daim hatırlanmalıdır. Çünkü onların evlatları üzerinde çokhakları vardır. Onlar her daim saygıya ve hürmete layıktır. “Cennet’teannelerin ayağı altındadır.”
Anne karnındakiçocuk, sadece fiziksel oluşum neticesinde gelişmez. İnancın ve şahsiyetin,eğitimin temeli ilk olarak anne karnında başlar. Hepside aile ocağında, ana-baba eğitimi ile bir çizgiye, düzene girer. Çocuk küçükken eğitilir. Ağaç dayaş iken eğilir.
Bir anne, çocuğununçok yaramaz ve hırçın olduğundan yakınıyorsa, onun manen doyup doymadığınabakmalıdır. Maddi ihtiyaçları yanında manevi bilgiler de verilmelidir. Maddigıda yanında manevi gıdalar da verilmelidir. Allah, Peygamber, din, iman daöğretilmelidir.
Anneler çocuklarınıtenkit edeceği yerlerde, başarı cümleleri kullanmalıdır. Sen yapabilirsin, senbecerebilirsin demelidir. Başladığı her işin bitirilmesi gerektiğini, başkaçocuklarla mukayese ederken küçümseyerek değil, övgü ile bahsetmelidir.
Anneler, her an kendini yetiştirmeli, geliştirmeli, okumalıve kendini kontrol edip bilgilerini tazelemeli, bildiklerini çocuklarımızaöğretmeli ve uygulatmalı ki ,şahsiyetli Müslüman-Türklerin anaları olmagururuna erişmelidir.
Sevgilerin en yücesi,Anne sevgisidir
Annelik, dünyanın en yaşanılası, en muhteşem lütuflarındanbiri olarak biliniyor ve anneler aldıkları tüm övgüleri, fazlasıyla hak ediyor.Çünkü çocuklar anneleriyle kurdukları güvenli ilişkilerle kendilerine veçevrelerine güvenmeyi ya da kurulan yetersiz temaslarla kendilerine veçevrelerine güvenmemeyi öğreniyorlar. Bu da onların ileride çevreleriylekuracakları ilişkilerin temelini belirliyor.
HERKESİN BİR TANE ANNESİ VAR!
Bizleri doğuran,doyuran, sağlıklı bir şekilde büyüten, evlatları uğruna canını bile hiçe sayan,dünyadaki en iyi ve vefalı kimsedir, anneler. Bir annenin ve anneliğin gerçekdeğerini anlatmaya yetmez cümleler.
Çünkü hayatta değerli ve güzel olan şeylerden yüzlerce hatta binlerceolabiliyor, pek çok çiçek, kardeş, teyze, hala, kuzen, arkadaş hatta canyoldaşı ama dünyada herkesin bir tane annesi oluyor.
ÇOCUK GELİŞİMİNDE ANNENİN ROLÜ
Annenin kalbi vekoşulsuz sevgisi her çocuğun okuludur adet. Bambaşka duygular içeren bu eşsizokul, ilk andan itibaren çocuğun yaşamında büyük etkilere sahiptir.Dolayısıyla,anne olmak sadece çocuk doğurmak değil, aynı zamanda onu hayata hazırlamakolarak da biliniyor.
Çocukların gelecekte özellikle ruhsalaçıdan başarılı ve sağlıklı olabilmeleri için anneleriyle olan iletişimlerininsüreklilik içerisinde dengeli, sevgi dolu ve uyumlu devam edebilmesi gerekiyor.Kişilik gelişiminin yapılanmasının temeli anne karnında başlayıp, çocuklukdöneminde atılıyor. Bir annenin bebeği ile olan iletişimi anne karnındabaşlıyor.
Annenin ruhsal durumu, yakın, sıcakve duyarlı sosyal çevrenin varlığı, aile ve eş ilişkileri; çocuğun annesi vesosyal çevresiyle güvenli bir bağ oluşturmasına ön ayak oluyor.
Bir ailede anne olmazsa, o ailedebüyüyen çocuklar gölgede kalmış meyveler gibi olgunlaşamazlar, naçar kalırlar.
Gelişim süreci içinde anneler,çocuklarının, bilişsel ve sosyal alanlarda edindikleri bilgileri içselleştirmelerindeaktif rol oynuyorlar. Bu süreçte annenin sevgisini dengeli, sürekli ve tutarlıbir biçimde vermesi, en az çocuğun beslenmesi için gerekli olan besin maddelerikadar önem arz ediyor. Diğer en önemli şey, annenin çocuğuna verdiği bakım veçocuğu ile geçirdiği süre değil, geçirilen sürenin niteliği, anneninduyarlılığı, koşulsuz sevgisi, ilgisi ve cesaretlendirmesi önem arz ediyor.
Çocuklargelecekte anneleri onları ne yaptıysa o oluyorlar, mantığı hayata geçiyor.Dolayısıyla, ilk günden itibaren çocuk ile karşılıklı etkileşimde bulunmak,bakımını, beslenmesini, korunmasını ve sevgi ihtiyaçlarını karşılamak için birannenin gösterdiği olağanüstü çabaları, sadece anneler gününde hatırlamakyerine, hiç ama hiç unutmamak gerekiyor.
