Çocuk ailenin çiçeği ve meyvesidir. Evlenmenin ve yuva kurmanın bir amacıda çocukyetiştirmektir. Çocuk, ekmek ve su kadar sevgiye ve şefkate muhtaçtır. Çocuk eniyi ailede, anne ve babanın yanında yetişir. Çocuğun yetişmesi için en mükemmelortam mutlu bir aile yuvasıdır. Evlenmenin, aile yuvası kurmanın bir gayesi desağlıklı ve sağlam bir nesil yetiştirmektir.
Aile müessesesi aynızamanda eğitim ve öğretim yuvasıdır. Çocuk, beşeri münasebetleri, insanidavranışlar, ahlaki değerleri, dini inançları, sosyal ilişkileri en iyi ailedeöğrenir. Çocuklarına, bilgi veren, edep ve terbiye öğreten anne ve baba aynızamanda birer öğretmendirler.
Bir ağacın, bitkininkendinden beklenen verimi alabilmek için bakıma, uygun ortama ve elverişliiklime ihtiyacı olduğu gibi çocuklarında sağlıklı, bilgili ve eğitimli olmasınabeden ve ruh sağlığı bakımında yetişmesine ihtiyaç vardır.
İslam, çocuklarıneğitiminden birinci derece anne ve babayı sorumlu tutmuştur. Onların iyi birinsan iyi bir vatandaş olması için çalışmasını istemiştir.
Kuran-ı kerimdeLokman suresinde, “Hz. Lokman ile oğlunun eğitimi bir baba ile oğlu arasındaörnek bir diyalog gerçekleşmiştir. “Lokman,"Sevgili oğlum" (dedi), "yaptığın iş bir hardal tanesi ağırlığında bile olsa, bir kayanıniçinde saklansa veya göklerde yahut yerin dibinde bulunsa yine de Allah onuaçığa çıkarır. Kuşkusuz Allah her şeyi bütün gizlilikleriyle bilir, O herşeyden haberdardır. Yavrucuğum, namazını özenle kıl, iyi olanı emret, kötüolana karşı koy, basma gelene sabret. İşte bunlar, kararlılık gerektirenişlerdendir. Gurura kapılarak insanlara burun kıvırma, ortalıkta çalım satarakyürüme; unutma ki Allah gurura kapılıp kendini beğenen hiçbir kimseyi sevmez.Yürüyüşünde ölçülü ol, sesini yükseltme; çünkü seslerin en çirkini eşeksesidir."[1]
İnsanların ilahi bir cezadan korunmalarınınyolu, çocuklara din ve ahlak eğitimi vermektir. Ayet-i kerime. “Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun.”[2]Buyrulmuştur.
Peygamberimizde bu hususta ; “Kendinizi ve aile fertlerinizi, yakıtıinsanlar ve taşlar olan ateşten koruyunuz.” [3]Buyurmuştur.
Ailede eğitim sorumluluğunungeçerli metodu sürekli örnek olmaktır. Çocuk ve genç nasihatten ve örnekdavranışlardan etkilenir. Bu bakımdan büyükler küçüklere örnek olmalıdır.
Ailede eğitim sorumluluğunundiğer bir boyutu da çocuk ve gençlere kötü örnek olacak çevredeki kişilerden uzaktutmaktır. Atalarımızın “Ev alma komşu al “ “üzüm üzüme baka baka kararır.”Sözleri son derece önemlidir.
Ailede anne-baba, abi ve ablalar, aile bireyleri yaşantı ve davranışlarıile küçüklere örnek olmalıdır. Çocuklar sözden çok davranışların etkisi altındakalırlar. Bu bakıdan büyükler yanlış hareketlerde bulunmamalıdır. Çocuklardanistenen her davranışların, büyükler tarafından yapılaması şarttır. Yalansöyleme diyorsa, kendisinin de yalan söylememesi gerekir.
Anne ve babanın yalan söylemesi,ikiyüzlülük yapması, içki ve sigara içmesi ve kumar oynaması, başkalarınınhaklarına saygı göstermemesi çocuklar üzerinde olumsuz etkiler yapar. “ Bizbunları yapıyoruz, ama bunlar kötüdür, sen yapma” gibi sözler problemi çözmezve tesir etmez. Söylenen söz yerine getirilmelidir. Ayet-i kerimede; “Eyiman edenler! Yapmayacağınız şeyleri niye söylersiniz? Yapmayacağınız şeylerisöylemeniz Allah katında çok sevimsiz bir davranıştır.”[4]Buyrulmuştur. Diğer bir ayette ise;”Aile fertlerine namazı emret, sen de bunda kararlı ol.”[5]
Ashabını terbiye ederken eğitimciözelliğini sergileyen Peygamberimiz ; “Yedi yaşına geldiği zaman çocuğa namazkılmasını, on yaşına geldiği zaman da oruç tutmasını emredin “[6]buyurmuştur.
Çocuğun eğitimi için okul çağınıbeklemek, okulun başarısını tehlikeye atmak demektir. Okul çocuğun duygularınıdavranışlarını bilgi ile somutlaştıracaktır. İyi ile kötüyü, doğru ileyanlışı,güzel ve çirkini, faydalı ve zararlıyı teorik ve pratik olarak öğrenecektir.
Çocuklar ve gençlerbir milletin geleceğidir. Ümidi ve istikbalidir. Yarınları kendilerine emanetedebileceğimiz bir gençlik ne kadar iyi yetiştirilirse, dinine,vatanına vemilletine ne kadar bağlı kalırsa, ülke geleceğinden o kadar emin olunabilir.Gençlerini milli ve manevi değerlerle eğitmeyen ve terbiye etmeyen bir millet,sonunda birçok sıkıntılara katlanmak zorunda kalacaktır.
